Yabancıyım sanki yaşadığım mahalleye,
İlk defe görüyorum sanki etrafımdaki insanları.
Geçen ilkbahar gül ekmiştim oturduğumuz bahçeye,
Gürünce gururlandım ,büyümüş sardunyaları.

Yavaş yavaş yürürken mahalle aralarında,
Hüzünlü bir melodi var adeta kulaklarımda,
Herkes evine kapanmış,eski tat yok komşularda,
Beynimde bin tür soru uçuşuyor,cevapsızca.

Top oynayan çocuklar bile kalmamış,
Ne de ip atlayan kızlar.
Sadece yol gözleyen yaşlı amcalar kalmış,
Ama onlarda umutsuzlar.

Bana ait bir şeyler arıyorum,
yurdumun taşında toprağında,
Belki yirmi defa dolandım,
bu civarın tozlu sokaklarında,
Her adımımda aklıma geliyor,
neler yazılmıştı o mektuplarında,
Bir öfke vardı,
bani anlatan o satırlarda.

Anladım ki eskisi gibi gücüm yok artık,
Çok çetin bir imtihan olacak benim için yalnızlık,
Beni en çok korkutan vicdanımdaki rahatsızlık,
Yeni dönem için,start verildi ve koşuya başladık.