Bir çocuk sevmiştim
Gözleri kahverengi
Yüreğinden kalemime
Değmişti içtenliği

Baharda tanımıştım onu
Yapraklar dökülürken yere
En derinimden vurdu
Savurdu aklımı sessizce

Batan yüreğimin nazı
Geçmedi hiç kimseye
Büyüleyen kalbinin sırrı
Sardı beni öylece

Bir ağlamaklı oldum
Bir deli dolu
Sevenlerimi gülerek avuttum
Ucu bana dokundu

Oldum tam bir platonik
Yılları ayırdım uğruna
Açılacak gönlüm bitik
Uçup gittin sonunda

Bir pazartesi sabahı
Rahatsızlandım öylece
Dönerken evime
Cenaze vardı cami önünde

Tam uyudum derken
Kapı çaldı aniden
Senden bi haber
Aldı beni benden

Yok inanmadım aslında
Donup kaldım oracıkta
Ertesi gün bir baktım
Yoksun ortalıkta

Sende sevmişsin meğer
Canını vermişsin uğrunda
Bir fark vardı aramızda
Seninki karşılıklıydı aslında

Sonra ben öldüm
Dünyaya gömüldüm
Aklımdaki senle
Bir ömür süründüm ...