0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
422
Okunma
Uykunun içinde ümitsizce kaçıp gitmek istediğim,
Gecelerin feryadına yasladığım gençliğim,
Kefene sarılmış gökyüzünde öylece…
Öylece izler durur seslerin ölümünü…
Sesler ölür, uyku ölür kış gibi…
Gece gibi ansız ve zamansız…
Uykunun içinde birbirine sarılı ruhum,
Ve onun çoktan rüyaya dalmış neşesi…
Ölü örtüsü giyinik üzerinde,
Son kez ıslak bir melodi tutturur,
Son kez sesler ölür gecede…
Sesler ölür, uyku ölür kış gibi…
Gece gibi ansız ve zamansız…
Bu dünyada tüm güzel şeyler ölür,
Ay ve karanlık, yıldızlar ve neş’e
Ve her kin dolu kalbin;
Hesap vereceği yerdedir gece…
Uykunun içinde ümitsizce kaçıp gitmek istediğim,
Gökyüzünde sarılmak istediğim iki hece…
Gelse vakit, toprağa ben tohumlarını eksem,
Kavuşsam sessizce seslerin ölümüne…
5.0
100% (2)
