Rüzgarın naif nazlı esintisiyle okşadığı
sevgili Gelincik
şimdi bu sabah bir tarla Gelincik’sin
gözlerimde kırmızı

virgül koyuyorum her hecenin aralarında uçuşan saçlarının
dudakların her dakika yeniden
yeniden doğan üç noktalı bir öpüş

ayrılık çanı hasret şarkıları tokmak tokmak
çaresiz zayıf şefkate muhtaç kalbimde
gelirsen belki güçlenir tutunurum dalımızda
firakın puslu bir İstanbul sabahı
akşamlarımıza perde

şimdi bu sabah bir tarla Gelincik’sin yine
gel de
Nevbahar’ım ol
soluyorum günden güne

bir yaşam öpücüğü dudaklarından
kan kırmızı
medet ey yar

Şems’in aşka davetinde her can bir derviş
rengin yine öyle kırmızı
gözlerinde meneviş

bir virgül koyuyorum hasretle vuslat arasına
yine gel
bir daha beni sına
aşk’ımı sorgula

günden güne sönmekte alevim
tutunamaz oldum hayata
balkonunun altındaki cılız Sarmaşığım
Gelincik ben sana aşığım
anlasana

gel de
gel de gör
bir daha sına

17/Eylül/2013/Salı/Bodrum