0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
798
Okunma
Şimdi tüm çalgılar ağlama sesi gibi,
Öyle acıklı ki; öyle içten,
Anla işte göz yaşı dolu,
Ve umutla uyananlar, mahrum sevinçten.
Mahrumiyetle gelen kamburluk;
Yüzler asık, ifadeler buruk,
Bir daha ki sabaha da yeni bir ’umut’
Ve akşamında o günün;
Yıkılan hayaller, paslanan hisler; acı bir soluk.
’O gün gelecek’ lafı en büyük teselli,
Geçen günler ile o günün gelmeyişi;
Kovalanan ümitler, hayaller peşinde koşturmak,
Yitip giden vakit, bedenin yaşlanışı,
Ve ölüm sabahına bile umut ile uyanmak.
