resimdeki yazıyı düşündüm bir süre Zerga
ve unutmak ile inancın aşk da uyumsuzluğunu düşündüm bir süre..
sanırım bir açıklaması daha var o yazının..
insan yeni şeylere uzanırken geçmiş tüm hüzünleri onun yakasını
bırakmasa da umutludur,pır pır eder yüreği..gel gör ki birde
saçı başı dağılmıştır o içinde büyüttüğü sevgi çiçeğinin..
derleyip toparlamak istese de suyunu tüketmiş bir dağcı gibi
kendi eliyle ateşe verir tüm yapraklarını..
hani şairin dediği gibi,iki giyinik sözcük değildir aşk..
'çekinik',tedirgindir yürek..sözcüklerini dehşet bir kente susmuşluğun
yürekte uzaklığın kor halidir belkide.kim bilir..
biliyorsun,yoksa bol keseden sevmeler yaraşır her çekinik gölgeye..

Büyüdükçe büyüyor us tufanı,
Neden geceleri uzar gölgeler,
Yalnızlığa eşlik edercesine,
Ya neden bazılarının aşka katacak hiçbir şeyi yok,
Destansı öyküler yaşatacaklarınsa cesareti!..
Ünlemler ayakta sanki!..
Tutarsız aşk,
Tutarsız imla!..

Söyle şimdi, ölüm mü uzak bana,
Çekinik hisleri gölgeleyen korkular mı?..

dehşet bir düşün puntosunu büyütürüz usumuzda..
sorsalar senden benden biri gibi derler,dudak bükerler biliyorum..
ve desenki onlara çölde güneşe,ağaçta yemişe,denizde maviye gecikme
nasıl bir şeydir diye.koca bir düşü inkara kalkarlar..
gör ki,insan bazen bir kaya dibi bulup susmanın erdeminde yaşanıyor Zerga..
Her mevsim ve illede Cumartesi'ler de bol keseden sevmeler diliyorum sana Zerga..
Biricik şiirinle-sevdanla-hüznünle-isyanınla hoşgeldin..sevgilerimle.