4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1060
Okunma

Yüreğim sarmışken evreni
Üzerime örtülen ne güneş,ne ay
Neydi başlangıç sorarım kendime
Hiç birşeydi belki,ölürsün işte
Zaman yaprak soldurdu,düştü kuru yaprak
Çocuklukta kaldı çelik çomak oyunları
Sanırım öldüğümde okunacak bir kitap
Bu toprak kıymet bilir,yalan olanı
Şahitti yağmur heceler dizeler
Çocukkenmi az acıtır ölüm,yoksa büyüdüğündemi
Hiç bilmemekmi,çok bilmekmi acı çekmek yoksa
Satır sonunu görmeyen kelimeler,mektup olurmu
Kağıttan gemiler bıraktım yağmur suyu oluklarına
Ellerin tuttuğu demet kadardı baharlar
Rüzgar esti savurdu kırçiçekleri
Oda küsmük barış getirmiyor
Dizler yorgun,belki yollar bozuk
Artık ayak sürüyor,koşmuyor
Duymaz görmez heybede saklı el açılmış dualar
Esaretin yüze vurulan bedeli dirsekten akıyor
Gün içinde döner beş mevsim yaşamlar
Başı sonu belli aylardan sonbahar
Gelmez kırlangıç ömrü yetmez
Kırıntı hayatlar kırılmış bir kere
Ne sen sor ne ben onay makamına sorayım
Yüklenme;emir kuluyum ben ne yapayım