19
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
2334
Okunma

Bahar çiçekleri açardı gözlerinde
Bir yudum güneşti dileği
Bulut yüküyle geldiler
Söndü yıldızlar ayazlarında
Nefessiz düştü yere
Uzak ıssızlıklar da çığlıktı geceye
Bir karanfil daha solduruldu
Kızılı olmayan akşamlarda
Tohumlar ekiliyor bahçelere acılarla
Bin karanfil doğacak yeniden
Bir karanfilin acısını da unutmadan
Çek zehirli otlarını, yılanlarını çıyanlarını
Yetmez ellerinin gücü zehirlemeye
Tahribatlar onarılmaz yaralar açıyor
Oysa çiçekler güneşe yüzünü dönmek
Isınmak, aydınlanmak
Nefes almak istiyor…
Kurşini bulutlar ağır
Gök maviliğini yitirdi
Yağmurlar yağıyor durmadan
Arınmak için dünyanın kirinden
Bahçeler ebem kuşağı rengine kavuşacak
Ayıklayarak ayrık otlarını tek tek
Kızıl bir gecenin sabahında…
Güneş gülümseyecek
Aydınlatacak günü
5.0
100% (25)