11
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
4149
Okunma
Yalnızlık kutsaldır.
Toprağın çatlak damarından
Bir bir törpülüyorken gözlerimizin âhını
Eylülü ağlatıyor.
Yalnızlık annemizdir.
Bizi ıslah ediyor.
Hayallerimizin faça yemiş kıyısına
Serseri yamalar vururduk.
Küçüktük
Özentinin oruspu şehrindeydik.
Ağabeymiz aşıktı.
Bizde aşık olacaktık.
Kendimizden akıp.
Başkası olacaktık.
Bir dilim ekmeğin
Karlı yamacındaydık.
Umudumuz aşkın sırtına bağlanmıştı.
Gırtlağı kapanan bir radyonun .
Yalnızlığını oynayacaktık
Eylülün sokaklarında.
Eylülü isteyecektik büyüklerimizden.
Dil geceden kalma mayhoşluktaydı.
Şaraptan gelse imansız.
Aşktan gelse edepsizdi.
Veysel DURMAZ
5.0
100% (27)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz