Ah gözümden sakındığım can parem…
Duydum ki beni unutmaya azmetmişsin
Gelmedin görüş gününe…
Kafam bozuk
Cebimdekiler bozuk,
Televizyondaki görüntü bile bozuk
Sen yoksun ya,

Neye yarar sevmişim sevmemişim
Akşam ayazlarında vursam yolları sırtıma
Adımlarımdan aşınsa kaldırımlar,
Varamadıktan sonra sana
Neye yarar,
Yokluğunla dolmaz bu aynalar,
Şemailinin hasretinden küsmüşler çok kırılganlar
Kafam bozuk cebimdekiler bozuk,
Öylesi bir boş vermişlik takmışım ifade diye yüzüme
Sorma gitsin.

Denizin üstünde uçan martıların düşürdüğü balıklar
Bu akşam soframda olsa
Yanında rokalı salata
Belki birkaç damla limon
Ne tat verir hayatıma keyfim iyi olmadıktan sonra
Sen yoksun,
Kafam bozuk
Cebimdekiler hep bozuk,
Gerisi hikâye…
Sorma gitsin

Şairin dilindeki söz bile olsam,
Getiremedikten sonra seni bana,
Ne işe yarar
Sensiz zamirler tamlamalar
Yüklemsiz cümlelere sıfat sen olduktan sonra
Sen yoksun
Kafam bozuk,
Cebimdekiler hep bozuk…
Sorma gitsin…

Ah ulan paslı çaydanlığının dibindeki son dem bile değilmişim be yanında,
Bakma sen kemancı bu akşam kafam iyi diye
Segâh çalıyor bana,
Acıma tuz ekip ovalıyor,
Sen yoksun,
Kafam bozuk,
Cebimdekiler bozuk
Oturtmuşum yalnızlığımı başköşeye
Ne çalsa bu kemancı bana iyi gelmez bu gece
Sen yoksun, kafam bozuk cebimdekiler hep bozuk
Sorma gitsin… Gülden kalem.