Sensiz geçen her gün
Dipsiz bir kaçışın labirentinde savrulmaktayım…
Yedi kule zindanları gibi ürkütücü bir hava var…
Sis desem değil
Pusu desem hiç değil,
Hayalimin derinlerinde bir yerlerde
Göz gözü görür değil
Sen bir serapsın belki…
Yo hayır
Bir yansıma…
Ah gençliğimin bendeki seni
Arıyorum umutsuzca yine nerdesin.

Belki yeşil köydesin bir gidiş bileti elinde
Dönüşsüz yolların tiryakisi olmuş bana irtica ediyorsun
Belki 60lardan kalma ucube bir garda istasyon duvarına bakıyorsun da
Aklında kalan son şemalimi resmediyorsun
Belki Elinde tozlu bir keman
Sokaktasın neveser kökteş eseri çalıyorsun
Önünde şapkan içinde bizli senelerin kuruşları bahşişleri
Yine Ben düşmüşüm aklına,
Yanıyorsun, her notada
Buram buram yakıyorsun…

Kim bilir..
Belki Sahildesin
Kıyıya vuran dalgaların toprağı dövdüğü yerdesin
Belki Kumsal da kağıttan gemiler salıyorsun mektuplarımdan
Sukut içindesin
Dönüşler biçiyorsun mavi patiskalardan,
Güneşin seni götürdüğü bir boşluk arzuluyorsun da
Toprağında kök salacağın beni arıyorsun…

Bana Kahır mı diyorsun
Sevdiğim kitaptan alıntılar yapıp cümleler işliyorsun
Piyanon yine bozulmuş anlaşılan
Eksik nota basıyorsun…
Belki siyah kadifeden giz bir örtüsün
Yabancı ellerin dokunuşuna mahkûmsun
İzlerini silkeliyorsun gizemimden
Uzağımdasın uzaktasın…
hayalime teğet geçiyorsun
Sanırım bunu farkındasın

Kurumlu bakışlarınla siyahî bir çizgi çekiyorsun benle başlayan cümlelere
Aklıyorsun bir bir benleri aklından
İsmine süs beziyorsun beni
Belki yayıntılı bir harabenin ortasın da bir boş bardağı kaldırdın
arkasından gökyüzüne bakıyorsun ,,,
Kafan iyi belki
Belki yıkıksın yıkıntısın
Karanlık bir günün son çayını demliyorsun
Ya da demleniyorsun
Bana aitleri yırtıp fırlatıyorsun bir bir


Deniz bu ya düş bu ya
Ya bana getirse sendeki benleri
Karpuzdan bir geminin kaburgasına sarılsa
Kırıntılarım, kırılmış parçalarım
Tutunsa benim gibi hayaline
Diyorsun maviliklere salıyorsun düşlerini

Kırlangıç kanadına bağladığım umutlarımı devşirdin dün gece
Dönüşüm çok zor biliyorsun
Anılarım nemlendi sevdiceğim
Biliyorum,
Şuan ağlıyorsun.

Tuza banıyorsun benden kalan son şiirleri
Bozuk bir tamburun yayı gibi beni geriyorsun acının gemlerine
Havada fırtınadan kalan bir isli koku
Sen kokuyor diyorsun…
Gizemimi soluyor,
Nefessiz kalıyorsun

Yılların eskitemediği bir arayışın bakışlarısın belki gözümde
Belki birkaç rakam
Belki de coşkun sabahtan kalma bir şarkının anılarısın…
Tek dokunuşun yadigârı bir sevdanın sıcaklığındasın
Ürkeksin, sukut-u halimsin
Kayboluşumun korkusu yüreğinde gamlı bir telaş içindesin…


Ah… Gençliğimin bendeki seni

Belki bebektesin,
Sıcak bir yudum İstanbul var ağzında da
Beni yudumluyorsun iskele iskele
Arnavutköy’de misin,?
Tarabya’da
Beykoz’da mısın diyor
Ufukta ki beni düşlüyorsun hesapsızca…
Balıkçı teknelerine dönüşümü yüklüyorsun bakışlarınla…

Belki de Dilinde benden kalan son bir şarkı var onu anımsıyorsun
Söyleyince tek bir an hayal ediyor
Düşler kiralayıp aşkımızı asıyorsun direğine
ufakta olsa bir ümit kalmıştır aramızda bize dair diye
Son vapura bindin, görüyorum,
Sendeki bana dönüyorsun…

Gülden kalem