1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
863
Okunma
Dünyayı cebime koysam, diyorum,
Bitmek bilmeyen yabancılığımı alsam yanıma,
Tarih öncesine yürüsem,
Anlatsam ilk insana her şeyi.
Diyorum, yorgun muydu o zaman da
Kanatları merhametin,
Vicdanın kalbi kırık mıydı bu kadar
Ve teraziler kaldıramaz mıydı hayalleri,
Sorsam.
Koşsam bütün ilkelliğinde yaşamın,
Dağları yarmayan yollardan geçsem,
Vurulmuş bütün alın yazılarını
Toplasam taze yapraklardan,
Sonra diyorum,
Ölsem.
Ölsem ve medeniyetler bana imrense.
Bombaların bulutlarla yarıştığı zamanda,
Annelerin çocuklara sığındığı ülkede
Ve ölmenin en zor olduğu an,
Yeniden uyansam bütün günahlardan azade.
Cevap Yaz