birazdan kopacak o kıızlca kıyamet
kederli bakışların soğuk tesellisi eşliğinde
avuçlarımda kirlettiğin bir kaç düş kırıntısı
usulca savrulacak göğün o deli maviliğine



gitmelerden aldığın alışkanlığın bu senin
ışık tanelerinden ölüler serpilirken üstüne
ve vakit sarı eylülün bir dem vaktidir
martı kanatlarında deniz sevişirken gizlice


sam yelinin koynunda uyur şimdi ellerim
rüyalarımda adım adım seninle buluşurken
haydi o inkar ettiğin sevdayı giydir üstüme
ördüğün her duvar aşka bir darbedir sende



hangi an kalemimi elime alsam bilmem ki
iklimsiz nehirler çoşar gözlerimin içinden
ve şiire soyunur zamansız kederli bir kadın
kelimeler tek tek vurulur sözlerin içinde


ellerinin dokunduğu yerde yaşıyorum şimdi
ahlarım bir bir yafta olup asılırken yüreğine
içimde harabelerinde kaybolmuş bir çocuk ölür
solar tebessümleri bir bir gittiğin yerlerde


umutları kirlettiğin geçmişimize bakma öyle
yarına ektiğim düşlerimiz büyümez ki böyle
ki benim seninle bütün yollarım karlı ve zordu
kipriğimin ucunda ki bahar yeşermez nefretle


şimdi yitiyorum kabulü imkansız duaların içinde
assam ne fayda düşlerimi sazımın tellerine
ve bütün umutlar sevdaya çıkarken gönlümde
anladım ki her aşk kendi ipini çekermiş sessizce




..şiirime ses olan sevgili gönül dostu ve şair HASAN KARAŞAHİN e sonsuz teşekkürlerimi bir borç bilirim..

ay/su