“Meramımızı anlatmak her zaman kolay değil zordur, asıl sorun budur” desem
“Meramını kolayca anlatabilen kaç kişi vardır” çekinmeden, hiç bilemem
“Meraklı değiliz başkalarının dedikodusuna” diye asla söyleyemem
“Merakla dedikodusunu yaparım insanların ama meramını dinlemem”

Merak insana özeldir, düşürür yola peşinden, kendimi kontrol edebilsem
Muhtaç olduğum, sağlam bir irade, insana saygı olsa da, bende var diyemem
Merakımın peşinden yürürüm, aklımı başıma alıp neler oluyor demem
Meramını öğrenmektir asılda insanların, insanlar anlatsa da dinlemem

Mevzu derin, meram ile merakın kavuştuğu noktada ilgiyi kurabilsem
Mantık çatışması değildir aslında ilgiyi buluşturmak, aklımı dinlesem
Mizacım gereğiymiş gibi davranırım, yanlışımı bilirim, yanlış diyemem
Meramımı anlatmak için yola çıkarım, bu yolda kendimi bile dinlemem

Monologdur aslında yaptığım, kendime, başkasına hep bildiğimi okurum
Masum değilizdir aslında hiç birimiz, hep aynıyızdır, olsaydı başka durum
Monologlar biter, olurdu aramızda diyalog en iyi yol, en iyi kurum
Merak yenilir, meramlar anlaşılır, hiç olmazdı aramızda olumsuz yorum

06.09.2013 – İzmir

Şiir 25 hece olup, her mısra aynı harfle başlar, biter.