Mevsim’lerimin dörtüde sonbaharken
İçimdeki sonsuz hiçlikle yaşamaya uğraşırken tanıdım seni
Kimseler bilmezken yaşantimdaki karanlığımda ne saklı
Kasırgalar,tufanlar var emboli atmış gibi beynimin içinde
Çığlıklarım doruğun son noktasında suskun
Varlığınla,yokluğunun arasında yaşıyorum
İsmini söylemeye dilim varmıyor,acı bir sızı kaplıyor içimi
Seni özümsemek,benimsemek,ölesiye özlemek
Kendimi bile korkutuyor
Aklımla,kalbimin,mantığımla,saçmalıklarım arasında sıkışıp kaldım
Konuşmak istedim sana dudaklarımda SUS kaldın
Konuşmak istedim sesim sessizliklerimde boğuldu
Yazmak istedim amalarla tıkandım kaldım
Gökkuşağına değil harf,harf yüreğime yazdım adını
Ne kadar çaresizim seni göremediğimde
Yüreğimin gergefinden cınbızla çekiliyor nakış nakış hasretin
Oysa sen çiğ düşmüş sabahlara bırakıyorsun tek başıma beni
Yıldızları kaydırsam senli dileklerim için
Hissedebilirmisin sana olan bu duygularımı
Ecelime dua ederken yıllardır şimdi yaşamak istiyorum
İlk ve son sevmelik BUNUN ADINI SEN KOY

______________________________EYLÜL HİCRAN