Güneşin batışıyla başlar özlemler,el ayak çekilince kalakalırsın
Kendinle ve özlemlerinle üşümeye başlarsın agustos sıcağıda olsa
yoksa yanında öbür yarın tarifsiz özlemler onadır,hep yarımsındır artık
Yaşlar süzülürken gözlerinden dudaklarına öper yollarsın o gözyaşlarını


Duymasada seni o özlenene o acıyla dikilir karşına iki hayal bir kadın ve bir erkek
kocaman engin bir deniz...birde kader dediğimiz sahi
Kadermiydi yaşanılası güzel dünyayı yaşanmaz hale getiren...
Kimimiz yanlış bir seçimin kurbanı,kimimize seçim hakkı bile tanınmamış bir yaşam



Sayısını unuttuğum kaç mevsimler geçti sadece acılarla
Kaç tonlar gözyaşımla merhaba dedim sabahlara
Neden hiç açtıramadığım güllerimin kokusunu hep hüzünlerle topladım rüzgarlardan
Neden yıllarca bir yangın yeri olan odamda sadece hayallerimle pervasızca harcadım ömrümü
Hakettiğimden fazlasını istememiştimki hayattan,tam tersi koyu karanlıklardada yaşasam
Bir yudum sevgi,bir nebze mutluluktu tüm hayallerim



Küstüm artık herşeye yaşama,tüm düşlerime elveda diyeceğim yarınlarıma,yaşanmamışlıklarıma
Artık tükeniyorum yavaş yavaş ben,benden uzaklaşıyorum günbegün
Kimi suçlasam Kaderimi mi yoksa geceler boyu senli hayaller kurdurtup düşlerime yatırttığın için seni mi?
Bırak bıçağın suskun kalsın vurduğun sırtımın ortasında
Ben ölümüme sevmişim seni korkma aciz olma bitanem
Beni ver Allah,a bitsin bu sevda işkencesi bitsin bu hayaller bitsin bu özlem...




EYLÜL HiCRAN