Açılır bu gözlerim hep sensizliğin sabahlarına
Hep sensiz hep karanlık gün,güneş doğmuyor üzerime
Yüreğim buruk, yüreğim suskun, bu yürek sensiz
Çaresizce ağlıyor bendeki sensizliğine



Hiç olmıyacağını bilsemde yanımda yine yazıyorum
Kalp acımı söyliyebilecek başka adres yok ki satırlardan başka
Düğüm,düğüm olmuş içimde hasretimin çözümü yok
Sana söyleyemediğim sevgimi sadece yazmaya çalışıyorum




Yoksun yokluğun bana zehir,zıkkım sanki kıyamet
Bana varlığın tek resmin koklar,koklarım doyamamasıya
Sana olan hasretimi utanır yazamam hep yarım kalır
Sığmıyorsun cümlelere seni yazacak kadar kelimeler hep kifayetsiz




Sen kanıma girip içime oturduğundan beri
bir avuç gelen kalbimde kocaman sevdim seni
Hiç sevemiyen bu yürek ne kolayda kabullendi seni
Ne ağırlayabiliyorum nede uğurlıyabiliyorum
Hiç olmasanda yanımda sensin onun gerçek sahibi



Seviyorum seni acı bir soğanı tuza banıp yer gibi
Uykusuz gecelerimde anlık dalıp gördüğüm rüyalarımdan
Ateşler içinde uyanarak bir musluktan su içer gibi
Seviyorum seni bazen lanet yaşadığıma bazen şükür yaşıyorum der gibi
Çok sevsemde seni neye yarar yaşamak yoksun
Ben hep senden yoksunum sen hep yoksun


_____________________________________________Eylül Hicran