Takvimlerde yapraklar eskittim
Mevsimlerden hep sonbahardım
Ne zaman özlesem seni
Hasretin vardı, sen yoktun yanımda

Sensiz yalnızım, kimsesizim
Vurdun attın toprağa beni
Bir mezar taşına yazdın adımı
Üşüyen kalbim vardı, sen yoktun yanımda

Azraili üzerime saldın
İçimde tufan kurdun
Ölmeden kefene sardın
Güneş vardı, sen yoktun yanımda

Göğsümde yatan ceylandın
Pınarlarımdan içtikçe sen
Cennet kokardı toprağım
Adın vardı kalbim de, sen yoktun yanımda

Her gece yastığa damlar göz yaşlarım
Odam tabut gibi karanlıktır
Bir ışığım vardı gözlerine baktığım
Hayalin vardı, sen yoktun yanımda

Dar ağacına mutluluğumu asıpta gittin
Bir sözünle kurşuna dizipte, sırtımdan vurdun
Sensiz öldüğüme kuşları tanık ettin
Ecel vardı, sen yoktun yanımda

Aldığım nefestin
İçtiğim suydun
Nefesimi boğazıma düğümleyipte gittin
Allah vardı, sen yoktun yanımda

İbrahim DALKILIÇ