İnsanın bir dostu olmalı...
Mert olmalı,
Senin bir katre teessürün ona dert olmalı.
Ama,
Yanlışını gördüğünde de sert olmalı.

Uzaklarda da olabilir.
Demelisin ’’ Ona gitmeli.’
Hani bunalırsın ya bazen.
İşte o anlarda burnunda tütmeli.
Bir yardım eli beklersin ya
Aniden, birden bire yanında bitmeli.

Sefası baş göz üstüne ya,
’’ Eyvallah ’’ da diyebilmeli cefasına.
Hani şeytanlar üşüşür ya bazen insanın kafasına.
İşte o an çıkıp gelmeli.
Hep hayran olmalısın vefasına.

Öyle bir dost olmalı ki dostun.
Bazen fikirlerin de çatışmalı.
İnceden inceden dokundurup, atışmalı.
Deniz dalgasız olmaz demişler.
Dalga, fırtına da olacak elbet.
Onunla fırtınalar koparmalı, yine onunla yatışmalı.

Öyle bir dost işte.
Bazen ah’ın, bazen vay’ın olmalı.
Isınmak istediğnde güneşin,
Serinlik istediğinde Ay’ın olmalı.
Yani diyorum ki kısaca:
Senin de bir Nazik Gülünay’ın olmalı.

İyi ki Doğdun Nazik
İyi ki varsın.