4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1294
Okunma
yeni bir su soluğu
doğarken eylülün kollarında
sanki yeniden inşa ediliyor ruhumdaki sensizlik
yıkanıyor karanlıklar
hüzün kıskacında.
kendi kendini şahit gösteriyor gökyüzü demetleri
öncesiz
ve sonrasız
zarafetle salınıyor mevsim yaprakları
aralanıyor takvim
geçmişin tanelerinde.
dolanıyor yetimlik
sözsüz duran kaderin eteklerine
ben sığınıyorum hasretin silgilerine
kopuyor yapraklar
ah ilticacı zamanlar gibi
bütün anlar körebe
gel biz gidelim
hayallerin doğduğu yere
ama unutma
yaşamın susuz mezarlarına değmeden kapı eşikleri,
eylülün kollarında yokluğunla ağlamayacağım…
....
5.0
100% (4)
Cevap Yaz