Yıldızların arasında toprağımız ufaktı,
Oysa toprakta göğe bakan bir tek göz bile yoktu.
Yıldızlar benden uzaktı
Bir baktım;
Gözüme altın bir damla gibi aktı
Yakındı ışığı...


O kadar çoğaldı, o kadar uzadı ki bacalar
Saçlarından asıldılar,
Eğildi başlar,
Sulandı topraklar...


Küflenmiş kaldırımlarda geçen ömür
Uyur uyanık anılar,
Tomurcuk gül soluyor
minik eller nasır içinde
Geç kalmayı yüze saçıyor ömür
Anladım ki göze inen sisler,
Göremedik yıldızları...


Sabahları taze süt gibi beyaz,
Akşamları kadınların esmer teninden ılık,
Geceleri üzüm salkımları gibi yıldızlıyken hava
Düştük yatağa!
Kan geliyor boğazımızdan.
İçimde ıslak bir toprak,
Kulaklarımda kazma sesleri...


Perdesiz pencereler...
Pencerenin dışında yıldızlı geceler.
Ömür geçmiş giderken
İyi bak yıldızlara,
Onları göremezsin bir daha...


Karanlık;
Ay ışığı düştü ve dedi;
Madem aklında ışıklı gece var
Benden izin sana
Sev sevebildiğin kadar...