Hiç tanınmayanlar arasında romanmış hayatın
Böyle yaşanmışlık sayfalara serpilmezki
Gün yirmidört hafta yedi yetmezmiş kim inanır
Gece yıldızı beklermiş,o senin yanında
Gündüz aydınlıkmış kendi çapında
Her bakan bir bakarmış,tanımasanda
Güneş dokunurmuş saçlarının arasına
Bakan alev alev yanarmış savurduğunda
Ümit ve ümitsizlik estiğin heryerdeymiş
Bir tebessümüne kaç can gözyaşı dökermiş
Cenneti unutturacak güzelliğine bakmak değermiş
Padişahların masallarında sultanlar bile küsermiş
Varlığına nazar eden düşman kör olmuş sonunda
Bu yüzdenmi kendini uzaklara atarsın
Olurmu be güzel böylede yaşanılırmı
Kim şahit olacak böyle yapılırmı
Ulaşılmaz dediklerin yanıltmasın
Görmediğin uğultu korkutmasın
Ne umudu kes ne ben öleyim
Arama yüreğinin ritmindeyim
Olurya çek git dersen
Elbet yalan olur kırmam giderim
Ayrılmak uzaklaşmaksa
Yaşananlar kalacak son diyeceğim
SEN VE BEN düştü ya bu satırlara
Artık ölsemde gam yemem
Ya görmeseydik kalabalık seslerde kaybolsaydık
Ya kelimemin arasına virgül koyup bakmasaydın
İnanırmısın bekliyordum heryerde SENİ
Bak SEN VE BEN diye biliyorum artık
GÖRMEDEN,KONUŞMADAN HİSSETTİK BİRBİRİMİZİ
Supriz açan gökkuşağını benzetirdim kimi zaman
Yaz yağmuru sonrası toprak sen kokardın yamacımda
Bir harf roman olurdu sen aklıma gelince
Bir başkaydı hayalinle gözlerimi kapamak
Güne uyanmak başkaydı koşup pencereyi açmak
Perdemin havalanması sen geldin sanmak
Tıpkı içime dolan sen gibi özlerdim
Kimine göre renktin,bir ağaç,bir ses,bir ışık
Ama bana göre çok şeydin sen olduktan sonra
Bilsin herkes isterdim;sonra susardım,kıskandığımdan
Yüreğimin en ince yerinde gizlerdim/Beklerdim
SEN VE BENİ geleceğin güne gün eklerdim.
Hoşgeldin/hoş bende çok istedim.