15
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
2453
Okunma

solgun bir peri soruyor
yayıyor yere çıplaklığını
hayatın tamamı nerde
nerde gülüyor bütün yüzler
sular neden geriye döndü
yollar bölündü
gölgemi hangi karanlık aldı içine
her yerde göçebeyim
herkes cin, ben bütün yollarda eksik
tabloda tüm çizilmiş bakışlar
duvarları gökyüzüne boyasam
ağaçlar çizsem kıraç yerlere
kuşlar havalanır mı benden
gülümser mi aynadaki kız çocuğu
elindeki çabut bebeği tedirgin
çürümeyi bırakır geleceği
canlanır boncuk gözleri
görür mü?
eklese kumaşlardan kesilen çiçekleri düşlerine
daha güzel kokar mı gül
bozlaklar memleketi, çiçek çiçek kanayan bozkır
bırakır mı kara kara adamlar,
kara kara silâhları
saz gibi kızların
gerilen adımların sessiz çığlığı
çiğnenen gölge insanlar yurdu
içindeki aynalarda kıyamet kopar
kıvamını bulur söz(l)er
nerde tümlenir içimdeki saydam düşünceler
en tepeme çıksam da yarımdır ay
yüzünde gölgeler var güneşin
az daha sıksam dişimi
yakalar mıyım tamamını ey hayat?
23. 1. 2001 / Nazik Gülünay