1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2004
Okunma
Tadım tuzum yok hiç bu aralar,
Haber geçiyorlar sürekli,
Televizyonda,
Bir kaç görüntü geliyor ekranlara,
Yüreğim dağlanıyor,
Bir baba evlat ateşi ile yanıyor..
Son kez öpüyor yavrusunu,
Ölüm kokusunu çekerek ciğerlerine..
Bir anne bebeğinin yanıbaşında,
Aklını yitirmiş acıdan..
Buz torbaları koyoyurlar.
Onun sevmeye doyamadığı,
Gül kokulu evladının bedeni üstüne,
Üşür !
Koymayın diyiyor...
Ağlamaktan kısılmış sesi ile..
Gazeteler manşet atıyor,
Anneler babalar kan ağlıyor..
Ya Rab !
Dünyada zulüm almış başını gidiyor..
Bize ise uzaktan seyretmek düşüyor..
Yarın birgün ise,
Herbirimizi aynı eziyetler bekliyor..
Ya Rab ! Yetiş..
Kulların seni çağırıyor..
Yazan: Gönül Cesli
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz