günler güneşe
yüzler gülüşe kapalı
kapalı tüm kapılar
tüm sokaklar dar bakışlı

maviye küs kırmızıdır hali
içince iki duble
renkler türkülenir dilinde
‘’kırmızı gül demet demet’’

ah türkülenen yüzün
beyazına rutubet karışan duvarlarda şimdi

göz uçlarım dere kenarları
kazlar gezinir bazen
kuruyunca kurbağa sesleri eşlik eder
ciğerimin ateşi vurduğunda yüzüme

yanmayı bilmeyeni volkana atsan nafile
sönmeyi bilmeyeni okyanusa soksan nafile

ben her sustuğumda
senden konuşmaya başlarım
ve her konuştuğumda
senden konuşmaya susarım

geçer günler haftalara aylara karışır
bayram sabahları, şeker verilmemiş çocuk gibi
nazlı
dargın
ses etsem,sesime yangının isi bulaşır

sarı ikindiler hatırlarım
ikindiler ağustos sabahları gibi çığlık çığlığa

ağustostur
gözde feri
handa direği çürütendir
adı Ferhan gönlü ferhan bir adamı
toprağın altına gömdürendir
gömülür sararmış otlar arasına

kalabalıkta gezen ceylanız
avcıların bakışlarındayız
seher vakitlerinde
akşamdan kalma niyazdayız

taşırım beynimde koca bir dünya
‘’Hey gidi koca dünya’’
karıncalar taşınır
ellerimden ayak uçlarıma

dertle dayandığımız sırt
sırtlan olur sensizlikte
aynı kanı taşıyana yine de darılmayız
bil ki adı Ferhan gönlü ferhan
biz senin yolundayız



16 ağustos 2011-vefaatının üzerine 2.yıl,çok özleniyorsun baba...