2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
941
Okunma
günbatımında
kaşlarını çatıyor uzak gölgelerin bedenleri
acemi fırtınalar debeleniyor telaşlı.
İç geçirmeyle kucaklaşıyor mevsim
söyleniyor mavi
pervane hayaller akıyorken gecenin kirpiklerinden
biz yedekliyoruz zamanın ışığını yüreğimize
ah dağılıyor efkar
gerçekler dökülüyor visallere
sahi nedendir
kendi hücresinde kırılan karanlık mevsimlerin mahzeninde
ılık arzular esiyor
ben
gezdim içlerini
umutları düşmemişti. henüz
kırdığı zaman hasretin zincirlerini yaşam
beyaz rüzgarlar getirecek seni .
ruhumun izafi kavramlarına
....
5.0
100% (10)
Cevap Yaz