Ertelenmiş bir aşkın acısı içte sızlar
Gönül, sızlanma yeter; seni duymaz yârsızlar



Tümseklere dönüşür, sonra düzlenir için
Gelgit’lerle kabaran dalgalar seni itmez
Bu nasıl bir haldir ki bakan anlamaz, niçin
Kabul etmeselerde çileler ömre yetmez



İkizi oldun aşkın üstünden akar zaman
Tek kaldığın anlarda acımaz, yakar zaman
Dilemedin, direndin zor anlarında aman
Mahkum oldun, gönüllü; sende meşakkat bitmez



Çekmeye koyulmuştun yollanan ezaları
Tırtıl ayaklarıyla tutup da fezaları
Uzayıp kısalarak yorarken azaları
Öf bile demesen de kalpten burukluk gitmez



Elin kaldı göğsünde; göğsün inip kalkarken
Aldığın haberlerle yüreğini yakarken
Yer altı, yer üstünde yıldırımlar çakarken
Kalbin güm güm atarak damarına kan itmez



Kalpten taşan bir aşkın sonucu velvelede
Kaçıp kurtulmak mümkün olur mu zelzelede
Damarlar fay hattı mı yol mudur, alelade
Gelen geçen hiç sormaz ve de hesaba katmaz



Toz gibi savrulurken olursan taze balçık
Der ki bir ses ruhuna durma orda, haydi çık
Şeffaf gönül kapısı, penceresi hep açık
Görürsen gerçekleri umutların hiç yitmez



Ölmek nasıl bir duygu ölmeden evvel desek
Ölmek Allah adıyla saf aşkı içmektir, sek



NİLÜFER SARP______