Cesaretin varsa haydi topla
Hayat dediğimiz kırık bir ayna


Kapa gözlerini
Düşün öylece bak
İşte odan, sen ve kırık bir ayna

Hayret kırık mı?
Yeni mi fark ettin?
Oysa küçüklüğümüzden kalma bir alışkanlıkla
Baktık hep o aynaya
Ama hiç tanımadık
Gördük büyüdükçe
Sadece yüzümüze yansımalarını
Nedense unuttuk ayna arkasındakileri
Güzel yerlere yerleştirdiklerimiz de oldu
Nefretle anımsadıklarımız da
Boy ölçüştük kimi zaman
Anasını sattık dünyanın
Etrafımızdakileri yakarcasına

Zamanla biz de değiştik
Yansımalarda
Yenik düştük kimi zaman yaşama
Medet umduk aynadan
“Ayna ayna söyle bana!”
Ama ayna sırdı
Sırlıydı
Vermedi gelecek yansımaları
Geçmişi vurdu
Sille tokat yüzümüze kaybettiklerimizle
Bazen mutlu bir gülümseme oldu
Anamız, babamız, atamız
İnancımız, sevgimiz
Hep aynı yerdeydi yüreğimiz

Derken bir gün
Korkunç bir patlama oldu
Ömür deprem
Ve ayna paramparça
Anılar, yansımalar
Aynamıza yerleştirdiğimiz yüzler
Dağıldı odada dört bir yana
Kırık dökük bir geçmiş
Ve
Kırık bir AYNA…

Birsen İnal 12.08.2013