İSSİZ ÇIRA


Karanlıklar ışıksız

Çiçekler susuz

Beyinler ussuz

Çıralar issiz

Olur mu?


I

İsimsiz issiz bir çıra

Yalnızca

Birazcık mahzunca

Kâh karlı dağlarda

Bir yaban

Bir asi isyan

Kâh Mezopotamya’da

Sarı sıcak güneşi

Pembeye boyayan

Durağan değil çağlayan

Çocukça oyunu

Şakacıktan oynayan

Namlu uçlarına

Ebruli çiçekler takan

Bomba yerine

Halka şekerler atan

Barışa umutla

Yürek çırpan…




II

İsimsiz issiz bir çıra

Narince

Birazcık ürkekçe

Bir asmin çiçeği Artos’ta

Bir çocuk mutluca

Bir kadın onurluca

Bir ana yüreği yanıkça

Baharat kokularıyla efsunlu

Bir akşamüstü

Mezopotamya’da

Yürek çırpar özgürlüğe

Ak güvercin tedirginliğiyle

Bir yanıp bir sönen

Volkanik alaz gibi

Kekik kokularıyla karışık

Karacadağ’da




III

İsimsiz issiz bir çıra

Eridikçe

Akar göceğine yavaşça

Güneş yükselirken

Geçitsiz zirvelerde ağırca

Kanar yüreği Zap Suyuna

Özgürlüğe kanat çırpan

Ak güvercinlere

Doğruldukça namlular

Kararır kara bulutlarla

Sonsuz mavilikler

Meşe dalları arasında

Sekerken yaralı bir ceylan

Takılır dikenli tellere

Kanla karışık soluk uçurtmalar

İşte o zaman

Yüreğinden kopar yanık avazlar

Yankılar dorukları yırtarcasına

Eli kınasız, yüzü duvaksız

Gelinler, damatlar muratsız

Kucaklar kara toprağı

Kalır barış başka bir bahara

Yürek teslim olur kar ile borana




IV

İsimsiz issiz bir çıra

Buruk

Birazcık ironi

Kah Deyr ul-Zafaran’da

Meryem Ana’da

Yakılan mum

Kah Sultan Şeyhmus’ta

Kırklar Dağında

Duaya açılan avuç

Kah Dicle’de deli çağlayan

On Gözlünün orta gözünden

Atılan arzuhalde dilek

Kah Hewsel’de havalanan

Kanadı yoluk turna

Dilanlarda omuz omza tutulan halayda

Özgürlüğe savrulan bir mendil

Ölümüne çekilen bir zılgıt

Kah ak yüklü kara trende

Bir makinist

Sevgi, barış, kardeşliğe ışıyan





İşte öylesine bir çıra

İsimsiz ve issiz

Çoğu zaman kimsesiz

Derinlerde çığlık

Bir yanı yaz

Bir yanı ayaz

Sessiz, sessiz

Bütünü ben

Parçası siz

…

11.04.2012 DİYARBAKIR

“Işığı yaymanın iki yolu vardır: Mum ya da yansıtan ayna olmak”diyor Edith WHARTON



Ben, mumun ulaşamadığı yerlerde issiz çıramı yaktım 41 yıl önce Diyarbakır Hani Hürriyet İlkokulu’nda

Işığım yeterli geldi mi bilmem; ama ‘’İs’im olmadığından çok eminim.



*okuyucu gözüyle şiirlerim

’şiirlerinizle zaman yolunu şaşırıyor’ kıvanç gültekin