Apak düşler getirdim sana
kahverengi gülüşler

dudağında duman izi
öpüşler gri
renklerden ördüğüm kara bir çelenk
ölünceyedek
mola ver iki dudak arası

taze ekmek kokuyor ölü

kardan adam ne kadar komik
pürçekli havuç burnu
avuç avuç kar serptim hatıralara

kargışlar sana
tüten ki buram buram
yanık kokusu burnumda

yar aşkı sari yangınlarda can
utangaç bir çiçeğin gülüşünü sakla bir zaman

sarar sevdanın misk-i amber kokusu duman duman

bataklık ardı kurbağa
vırak vırak
can tenden ayrılanda
ciyaak ciyak



her yer çamur derya deniz bulanık
kuzguni siyah bir gece ki sancılarda
birazdan doğacak güneş

ölüşler zar’da
yek gele
şeş kala

kala’lar getirdim sana
kahverengi gülüşler
apak düşler

sağırdır yapraklar zeytuni
maç sevdalar ya bana
güller göller
galler prensi sari
yaslı gelinler hora

candan canı çıkar tene beş kala
çarp böl çalkala

oturuyordum kalktım
oynadım
şansıma tonbala
dudağında duman izi
öpüşler gri
ölüşler zar’da

münzevi bir sevdanın intiharı bu
yeğdir dalda asılı kalmak

16/Ağustos/2013/Cuma/Bodrum

Yüksel Nimet Apel