0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
912
Okunma
Adımı ne zaman ansan
rüzgar ağlamaya başlar
Güneş karanlığa bürünür
Bülbül , gül için feryat eder
Adımı ne zaman ansan
Ovalar çöle dönüşür.
Tarihi kitaplar geçmişe ağlar.
Ölü canlar sükutu zincirler.
Adımı ne zaman ansan
Dudaklarından kanlar akıtır kebuterler.
Susuyor şarkılara dost olan notalar.
Şairin elinden düşer hüzünler.
Adımı ne zaman ansan
Sevda dolu bulutlar,
Aydınlık dolu sabahlar,
Mutluluk dolusu karanfiller solar
Adımı ne zaman ansan
Sana bir daha Aşık olurum...
Bir daha Aşık olurum...
Ve son nefesim de yine Aşık olurum.
MAŞUK’a
İbrahim Halil ÖZLÜ
