Kendi kıyametimi çizdim kendi ellerimle
Ölmeden ölümlerden ölüm beyendirdiniz bana
Kaç defa yazıldı benim bu hayatım
Kaç defa malup oldu aklımdaki bozuk fikirlerim

Paraymış pulmuş servetmiş umrumda değil
Ben bu işi servet için değil insanlık için yapıyorum
Siz hiç kayboldunuzmu boz bulanık şehirlerde
Meydanlar okuyup herkese kendinizi terkettinizmi hiç

İnsan olmak kolay değil derler sonrada biçerler
Kaç deli gördüm kaç iman eden gördüm
Nekadar gördüyse bu gözlerim işte okadar yok oldu
Var olmanın büyük kudretinde kefen oldum bedenlere

Hey sen aklında karıncalar dolaşan insan
Kimsin nesin demeyi elbettte bilirim çok kolay
Benim derdim hesap değildir kainattan
Tek hesabım var oda kıyametimi yaşadığım için

Aklımda binlerce kıyametlerim var
Binlerce sorular milyonlarca duygularım var
Vurmuşum hançeri atar damarımın orta yerine
Ölüme meydanlar okumuşum kimene

Sen kimsin eli kan kokan yalancı gül bahçesi
Uyanıştır benim aklımdaki tek savaşım
Kaç bedende doğup kaç ruha ışık oldum
Sen sen ol ölüm,koynumda uyutup severim seni...

Ufuk GÜNEY