___________________________________Çürüyordu çocuk hayalleri bir avuç yalanın altında.
Her sabah içine dolan nefreti kusuyordu.


Kahretsin..!
Üzerine sinen O’ nun lanet kokusuydu genzine dolan.
Ve Nevrotik bir hal alan aşk nasıl da tiksindiriyordu onu.



Korkmadığı bir zamanda ;

Kızıl gecenin yağmurlu bir anında açtı kadın kollarını
Onunla birlikte doğan yağmuru gözlerine sürdü yavaş yavaş.
Son bir nefes çekti tenindeki ölü kokudan.
Bıraktı kendini yerin yedi kat altındaki cehennemine.



Düşerken ağır ağır karanlığa sesi yankılanıyordu halâ

-"Adil değil ..!"

-"Adil değil ..!"



f.k.
_______________________________________________

Artık hiç birşey adil değildir değerli şair Faize hanım. En iyisi adaletini kendisi yaratıp tayin edecektir, her birey. Hele de kandınlarıız, "Adildir" savıyla der - dest edimeği, teslim olmayı, asla kabullenmeyeceklerdir. Kuşku ve teyakkuz bu çağın artık en önde gelen, hiç unutulmaması gereken unsurudur. Evet bilhassa da kadınlarımız, ne yapıp - edip bu bilinci yüreklerinde oluşturacaklardır. Ne yana baksak, okumak için hangi sayfayı açsak kıyametin onların başına koptuğunu görüyoruz. Bunların olmaması için; sadece "Adalet!... Adalet!...." nidalarımızı hiç kimseler duymuyor. Bu çağrışımların karanlık tünellerde boğulup kaybolması için, en şen-i zulümler "Adalet" kisfesinde giriyor hayatlarımıza, sonrada yakalarımıza yapışıyor, bizleri boğmak için. Bunun için birey kendi adaletini yaratıp ona sahip çıkmalıdır.

Müthiş güzeldi şiiriniz. Çok etkilendim ve beğeniyle tekrar takrar okudum.Kalem yetkinliği size çok güzel yakışmış, bunun için de serbest şiirin hep çok anlamlı seçkin örneklerini yansıtıyor yetkin kaleminiz.
Esenlik ve mutluluk dileklerile selamlayıp kutluyorum dobra ve güzel yürekli Faize Kısacık şairim sizi.
Kemal Polat