Rolümüz tamamlanmadı henüz insanlık üzerine, rollerimiz bir gün biter
Rehavetteyiz, “insanlık söylemlerimizle insanlığı öldürdük” artık yeter
Razı olduğumuz şeylere bakın, inançlar iki para, çıkarlar akla lider
Ruhumuzu çaldılar, insanları koyun yerine koymak için bir yalan yeter

Rüzgâr önünde yaprak olmamak için, özgür, tutarlı, sağlam bir inanç gerekir
Ruhumuzu özgür kılmak için, köle kılan eğitimlerden kurtulmak gerekir
Robotluk insana yakışmaz, insanlar insana, insanlara olmamalı esir
Replik olmamalı sözlerimiz, bilgiyle bilinçle söylenmeli, yapmalı tesir

Rüzgârlar esiyor etrafımızda, ortalık kan gölü, söyleyin ilkemiz nedir?
Roller öldüren kahramanlık üzerine, durumlar insanlığın çürümesidir
Rızamız yok insanları öldürmeye, insanları özgürce yaşatmak erdemdir
Robocop’luktan kurtulup, birlikte iyi bir insan olmayı bilmemiz gerekir

Rumuzlar, semboller hayatımıza yön veriyor, inancımız nerede duruyor?
Rızamız ile, çıkarcılar aklımızı, mantığımızı, kalbimizi kuruyor
Rab, Rab’lara dönüşüyor yürüyüşler, insanlar şaşkın. insana asker oluyor
Rabbini unutan insanlar, insanlık yolundan çıkmış, riyakârlığa oynuyor

11.08.2013 – İzmir

Şiir 25 hece olup, her mısra aynı harfle başlar, biter.