Senden geriye kalan yutağımı saran duman
Şu fani dünyada benim için tek yanan
Kanımı zehirleyen
Seni tül tül ciğerime işleyen cıgaram

Senden geriye kalan bol köpüklü bir sancı
Gün çekilip çökünce akşam
Boşalttığın yerde başlar
Çay karası bir acı
Sızlar durur kanar durur
Vurgun yiyen kalbim
Yaralarını sarma gayretin beyhude
Devası yok derdinin
Lokman’da da yok ilacı

Gidenler bilmezler kıymetini geride kalanların
Cehenneme eş bir yürek bırakmıştır ardında
Ve billur dudaklarıyla öpmüştür
Gözlerinden ateşi
Bir deri bir kemik kalsınlar diye sevenleri

Giderken aynalarda sararır yüzüm
Yüzüm gözlerinde kararır
Çığ düşer yüreğine
Gıcır gıcır hislerin ölür
Yeşile maviye dala çiçeğe
Börtü böceğe hasret dünyamı
Ruhumu çürüten bozkırlar bürür

Ardında bakan ben ardına ağlayan da
O katı yüreğin kuruyanda
Rücu etme bu rıhtıma
Gemileri çoktan yakmış olacağım
Ciğerimi çürüten cıgaramla