Kollarımı açtığımda
Gel diye bilmeyi ne çok isterdim
Yokluğun bana
Ben yokluğuna aşığım diyor...Şair

Siyah kısacık kirpik uçları
Gecenin ağaran saçlarına nispet yaparcasına
Damıtılmış gözyaşlarını gizlemek için
Düğmelerini ilikliyordu

Bir vakum misali ciğerlerine çektiği nefesi
Fırtına öncesi sessizliğin esiri olmuş
Sinir krizleri benliğini tırmalarken
Kilitlenmiş dişleri çenesini kasıyordu

Dudağına düşen bıkkınlıktan yorulmuş
Buruk gülümsemesinin ardına gizlenmiş
Saclarını avuçlayan elleri titrerken
O an bir rüyadan uyandığını hissediyor

Kaç kez çırpınmıştı
Kaç damla gözyaşı dizilmişti boğazına
Baltacı duyguların vurup kaçtığı
Özlemlerin en koyu tonunda

Acıları o kadar gafil avlıyordu ki
Boş bir mezarlık gibiydi bedeni
Umutların sırt döndüğü
Yolculuğa çıkmak istiyordu şair...

Remziye ÇELİK
08.05.2013