Ayrılık üç hece
Kara günlere gebe
Kadere saysan ne fark eder
Büyük bir hiç kalır elde...
Ardından kocaman izler...
Kapanmaz yaralar...
Gözler sonsuzluklara dalar;
Perde aralanır,
Yaşananlar gelir akla,
Film şeritleri geçer...
Gözyaşları...
Acılar...
Yalnızlıklar başlar...
Milyonlarca insan içinde
Bir zerre değilsin
... ve yoksun hayatta...
Kalbini ateşlerde yakarsın
Her hücren kesilir damarlarından
Otuzdörtbin volt şokundasın
Uyan uyanabilirsen...
...............................Ayrılık üç hece
..............................................Unutamazsın ömrünce...


Ayakların taşımasa da vücudunu
Yaşamalısın ne yazık ki
Her şeye rağmen...
Hayatla mücadele etmek ne zor derdin
Bak yalnız bıraktın
Beni bu savaşta...
İçim kan ağlarken
Nasıl güleceğim???
Siyah saçların aklıma düştüğünde
Güler yüzünü görmek istediğimde
Gözlerim gözlerini aradığında
...ve delice sesini duymak istediğimde...
Bir yol göster ne yapacağım???
Çok kolay
................................Ayrılık üç hece
.............................................Sahi bu kadar basit mi sence???



Anladım ki
Hayatım siyah beyaz...
Tüm yalnızlıklara inat
Tüm çıkmazlara inat
Seni unatamayacağım...
Yaşamak...
Yaşarken ölüm yaşamak
Sensizlikte seni bulmak
...ve işte benimkisi böyle bir hayat...
Hani tozpembe çizilen tablolar
Nerde o pembe hayat???
Ya ben hiç görmedim
Ya da anlatılanlar rivayet...
Ben sevmedim bu üç heceyi
Zindan etti bana her geceyi...
...............................Ayrılık üç hece
........................................Adınsa iki
.....................................................Unutamam seni ömrümce...