Bu sabah erkenden kalksam
olgunlaşan umutları toplasam umut ağacından
sonrada kuyudan su çekip güneşi yıkarım yanmıştır sıcaktan

şahlanıp bütün beyin gücümle çağırsam doru bir at
atıp ayağımı üzengisine
koşsam dört nala

nehir kenarlarında
ve dolaşsam dağlarda
kekik kokuları yabani otlar arasında
ve yaşamak faslında

size sarılabilir miyim Türkmen kızı
türkü türkü kokunuz dağ yoncası gözleriniz
bana tanıdık geldi de

kendimi bağışlayıp vehimlerimden
fazlalıklarımdan
teesüflerimden ve de keşkelerimden

bir yol bulsam yeni bir yol
yeni bir dünya
yaşamak tadında
salkım saçak ağaçlarıyla
Muson yağmurlarıyla dalsam yağmur ormanlarına
kaybolsam bir süreliğine

bir sabah erkenden kalkıp olgunlaşan umutlarımı
toplasam umut ağacından

sizin de bir ağacınız var mı

herkesin bir ağacı bir tane güneşi
ve bir yıldızı olmalı kendine özel

ve çeksem bir sabah kuyudan buz gibi suyu
yıkasam bi kez daha güneşi
ne olur
belki yine üşür
üşürse de sarıp sarmalarım şefkatle
umutlarım suya düşmez
düşse de
ses verir kuyu
belki de gelecekten
bahseder

yaşamak tadında
bir iki çift laf eder

bu kez yalnız çıkmalıyım yola
tren gemi her neyse
işte onunla
heya mola

gitmeden ah gökyüzümü katlayıp saklasam ya
görmeden kimseler
ya çocuklar
gök kuşağı olmadan nasıl toplarlar umut ağacından umutlarını

yaz geçse güz geçse
kış geçse
ve bir ilk bahar sabahı bütün kadınlar toplansak
mavi gökyüzü altında
rüzgarda salınsa saçlarımız
özgürce şarkılar söylesek hep bir ağızdan
kediler köpekler kuşlar bütün orman sincaplar

ve bir sabah orman gibi
ağaç ağaç kenetlense ellerimiz

bütün bunlar yepyeni bir dünyada yaşamak tadında olsa

varsın Martılar da olsun deniz mavi gök mavi
tuvalde başka renklerle...

1/Ağustos/2013/Perşembe/Bodrum

Yüksel Nimet Apel