“Zor zamanlar tadında zaman" akıllar, düşünceler, düşler, idealler çaresiz
“Zehir içmek sanki alınacak kararlar” yarının nasıl olacağı belirsiz
“Zemheride sanki mevsim” kızgın güneşte buz tutmuş insanlar, kalmışlar nefessiz
“Zil takıp oynuyor bazıları” zulüm altında inleyen insanlardan habersiz

“Zürafa boyunlu insanlar” insanlara tepeden bakıyor, insanlar bilinçsiz
“Zarif, güzel, iyi olan ne varsa” kıyıya köşeye sinmiş, bekliyor kimsesiz
“Zılgıt yemiş insan gibi” dudaklarımız kapalı, suskun, büyümüş gözlerimiz
“Zebaniler ortalıkta cirit atıyor” dilde barış, elde silah, yok çaremiz

“Zeytin gözlü çocuklar” kan çanağı gözleriyle bakıyor, suskun, çaresiz, sessiz
“Zülüfleri dökülmüş genç kızlar” gelinliklerini yakmışlar, cihattalar ersiz
“Zor zamanların dualarında çaresizler” yeryüzündeki adalet dengesiz
“Zakkumlar açmış gül yüzler” inançlarıyla umuda doğru yürüyor sensiz, bensiz

“Zifiri karanlıklar arasından ışık parlıyor” geleceğe, zaman tepkisiz
“Zifaf kapısından dönen gençler” yürüyor özgürlüklere, vakit henüz güneşsiz
“Zeytin dalı köleliğe” savaş açmış inançlar, bekliyor bizi, neredesiniz?
“Zaman seher vaktine erişiyor” gün özgürlüğe doğacak artık güneşteniz

01.08.2013 – İzmir

Şiir 25 hece olup, her mısra aynı harfle başlar, biter.