Uzandığı yerden doğrulmuş göğe bakıyor
Öyle ki odandaki değirmenleri görüyorum Lac
Ay ağaçların karanlık dallarında

Sırılsıklam yağmur, yerler ıpıslak

Senin şehrin görünüyor çatlak toprak içlerinde
Bulanık girdaba doğru dönmek gerek, peki
Güneş parlayacak mı şimdi

Ya o kelimeler, hangi dillere düşebilirdi
Sen ötelerde beklerken

Senindir yer, gök de öyle!

Ah göğün diz çöküşüdür bu, tablo dağınık
Ey büyülü kentler, semtlerin çocuklarına baktım
Parklar kurumuş, ağaçlar devrik

Bu ne kıyım, ne büyük acı!

Biz şimdi bir kadının rahminden sızacağız
Şimdi yeniden çoğalacağız
Renkli giysiler, dal dal yeşil çayırlar

Bir nehir gibi akacağız, ağzımızda Çoruh

Vurun dizlerinize, gökyüzüne
Kılıçtan geçeceğiz
Topraktan, sudan

Vurun dizlerinize, bir dağın haykırışına
Tel tel gümüş, kar ölülerine




berFarJeyn / lacivertiğnedenlik