Gözlerin ki yüreğinin kapısıdır…
Gözlerin aşkın yansımasıdır…
Gözlerin, Rabbimin aynasıdır!

Gözlerinden yüreğine giden yolda yürümek istiyorum
Kapısında durup hayâ ile çalmak kapıyı
Sonra adım adım sana gelmek istiyorum.
Dikenli yollar da yürüsem de
Yüreğin gül bahçesidir bilirim
Ey Şehir Gülü
Ey Şehrin Gülü
Hani Sen, Mekke’nin, Medine’nin Gülü
Her adımda canım yansa bile
Her nefeste yüreğinden gül kokusu çekerim.

Ya Rasulallah
Öyle bir sürgün olmuşum ki senden, yüreğinden
Gel desen,
Ruhum canını verecek uğruna.
Bekliyorum!
Bütün bekleyişler yok olur seni beklerken
Baharın sonu gelir
Sararır tüm çiçekler
Çöle döner tüm yürekler!
Ey Şehir Gülü!
Ey Şehrin Gülü!
Hani Sen, Mekke’nin, Medine’nin Gülü…
Gelsen
Gel desen
Ne olur bir gel Sen!
Biter bu ömür boyu sürgünlük,
Biter bu bekleyiş!
Kavuşur sana tüm yüreğim
Ah bir gel Sen!

Ya Habiballah
Seni özlerken,
Seni söylemek her şeye
Ve her şey de Seni bulmak
Seni sormak,
Seni gören her şeye
Hani mağaradaki örümceğe
Hira’ya, Uhud’a, Bedir’de her kuyuya, her damlaya!
Ey Şehir Gülü!
Ey Şehrin Gülü!
Hani Sen, Mekke’nin, Medine’nin Gülü
Gidişinle yaralandı tüm Senli yürekler
Sokakların, yolların, ağaçların,
Örümceğin bile ağına kan düştü!
Hira kapattı kapılarını
Uhud eriyor Senden uzaklaştıkça!
Bedir’de kurudu ağlamaktan her kuyu, her damla!

Ey Nebi!
Gittin ya o gün,
Biz yetim kaldık
Biz öksüz!
Yine de en güzeli ne biliyor musun?
Ey Şehir Gülü
Ey Şehrin Gülü
Hani Sen, Mekke’nin, Medine’nin Gülü!
Senin ismini duyunca bütün hücrelerimle sana salât ve selam kılmak!
Ve Seni yüreğimde, yüreğimle sevmek!

Hayrani Can