düşleri maviltelim bu gece,
geceden bir ton daha çalıp
karartalım hem içimizi,
biraz ondan biraz da bundan,
havai gibi bir maviye katıp
maviltelim içkimizi,
mentol koksun dumanı tütünün,
ve her nefeste daha da ayılalım.
maviltelim demirkazığı,
insin yere Zeus deyusu,
yasak şehirlerdeki tutsak notalardan çalıp
özgürlüğün güftesini çığıralım.
bekçi kovalasın sabahlara kadar
biz, tabanlarımız kıçımıza denk
mavileşinceye dek
delik deşik asfaltı tokatlayalım.

armağan olsun vuslatın varlığına
yazalım dost, yazalım da
maviltelim şu köhne duvarı,
düş pişsin güneş gören yüzünde,
içimizden geçen mavilikleri
okyanus derini birikenleri
denizi alıp arkamıza,
sırtımızda özlemin azığı,
gel, şu dalgakırana haykıralım


hey, ne dinliyorsun öylece ?
sembolü eşarp olmasın mavinin artık,
hülyaların yegane mavisi hatrına,
ego savaştırmayı bırakalım
bizi suya hasret koyan bozuk çıkrığı,
elbirliği onaralım,
ve birkaç kişi daha yesin sıcak ekmek,
birkaç adamdan fazlası anlasın derdimizi,
bir şarapçı cesaretiyle herkes,
"korkmasın geceden."

gel davalım,
barınak edinmeden geceyi,
örtmeden üstüne hüzünlü dönenceyi,
soldurmadan maviyi,
gel gözleri renksizim
gönlü gözünden de kör adaletim,
sevgilim,
mavi gibi “barışalım”

/mahfer/