Ayın aydınlığını çalıp,
Daha kara saçlarını taramadan,
Çatıya asıp,
hep dertle yatıp kalkanların,
koynuna bırakmak için,uyumamalıyım..

Işığın gölgesi olur mu?
Evet oluyormuş,
daha zayıf bir ışık,
parlak ışığa gölge bırakıyormuş.

Beklerken ayın ondördünü,son kalan çayla...
Demli bir yalnızlık ısmarlamak için,
kandırıp kendimi içeceğim,
Kimsesizliğimi ta şakağından vurup,
paslı ranzaya nikah kıyıp,
Mapus damlarına düşeceğim.

Eline geçen fırsatları sıkıca kavramışsın,
Peki ebediyete kadar kullanmak zorundamısın?
Sadece özlüyorum,canını istemedim ki,hepsi bu.
Haydi indir nikabını da göreyim yüzünü.
Zaman biriktirir ahla vahı,tortusu gönülde katmer.
Umut erirtir karı,akacaksa sular bekle ilkbaharı,
Hele bir yürüsün geyikler,uçuşsun üveyikler,
Kelebekler pervaneye üşüşsün,
Üç cemrede düşsün,
Sen o zaman beni gör;
Her yanım nasıl durur kıyama...

yunus ça.