Sen sus konuşma al bendede bir o kadar sessizce çekildim
Sessizce sana her yakarışım çıkmaz bir yolki gör artık
Artık bundan sonra ne soluğum çıkar ne sesim
Bilki yokum hiç olmadığım kadar, küs değilim kırıldım
Yanlış anladın sen beni, belki gelsek yan yana düzelir her şey
İçimden gelmiyor sana gelmek ben senden vazgeçtim

Günaydınlar sana ben uyandım günaydınlar sana
Ben ne fena ne melem kötüymüşüm geldin başıma
Yada ben senin başına üzüldüm üzdümde belki
Daha anlamadan hatamı daha bilmeden yaptığımı
Zalimce seslendin seven yüreğime ne koyarki


Deydin yüreğime sevgi ile deydin her gece andım seni
Neden ? dedim hep içimden neden ben bu kadarmı kırdım seni
Sanki tanımıyormuş bilmiyormuşsunmuş gibi beni
Görki yokum artık hiç olmadığım kadar, bittim inan ben sende
Tükendim verdiğim değerle keşke baş koymasaydım sana
İçim almıyor artık düşüncelerime seni katmak anımsamak seni

Her gün görüyor hemen hemen sesin kulaklarıma geliyor
Ben üzlürken sesin çıkmıyor insanın değeri buymuş demekki
Yada çok fazla umursamak değilmiş iyi oysaki
Sen bana hep derdinki kimseyi umursama kafana takma
İnşallah gelir seni aklımda ve kalbimde bitirdiğim o günler


Yeliz Dikmen