1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
3615
Okunma

Gönlüm havalanınca göğe bir keklik gibi
Vurdular kafasından, anne beni vurdular
Hiç özgür olamadım, dağdaki geyik gibi
Beni havada vurup korlarda kavurdular
Bir bıçakla sökeyim kalbimi tam yerinden
Beni rahatsız eden, en lüzumsuz organım
Kemiklerim sızlıyor ruhumun kederinden
Yalnızlık boğazıma, oturmuş son urganım
İyilik, kötülük … Ve tam ortasında da ben
Şaşkın şaşkın bakarken sallanan başaklara
Bembeyaz bulutlara esir olmuş gök kubben
Boş ellerimi açtım, »nurdan« sağanaklara
Günahsız masumları, kirleten ellerimi
Yıkamak istiyorum hatta binlerce defa
Dikenleri »kalpleri« kanatan güllerimi
Çiğnemek istiyorum saçıp saçıp etrafa
Artık indiriyorum, masumane maskemi
Ne yapayım aynalar tiksindiğim suratı?
Yalanlar işgal etmiş ıssız gönül tekkemi
Sarrafta düşük çıkar, şu kalbimin kıratı
S /ÂYE (01:06) 25 Temmuz 2013 / İnönü / Eskişehir
Güzel sesiyle ve yorumuyla şiirime ruh ve anlam katan NURCAN CANDAR UYGUR Hanımefendiye teşekkür ediyorum.
5.0
100% (3)