Efsunlarmış gibiydi kare..
içinden sen ler geçiyordu birde benler...
hangimiz daha çoktuk sen mi ben mi...
sana karıştıkça çoğalıyor/muydum varlığım duacı mıydı varlığına...
adın huzurdu baktığımda aynadan saçılan....
kenarda kıyıda kalmış taşlar gibiydi ömrümüz üstüne bastıkça bana karışan ....
yosunlarda gizliydi sevincim sarıldıkça taşlara varlığımın ötesine çekiyordu beni...
gökyüzü aydınlık içinde tasıdığı umutlarla...
yüksek tepedeki ağaç şikayetçi yalnızlığından....
efsunlanmış gibiydi kare...
içinden sen/ler geçiyordu birde ben/ler...
adın huzurdu...
-----------------------------
O kareler ki,gizli bir hatırası olacak
Orada senle ben yaşayacağız
Bir bakış bedeldir binlerce söze
O ötüpya da sen veya ben olmamız gerek mez mi?
Birinin diğerinden fazlalığı ne fark eder ki?
Yeterki gönüller bir olsun
Aşkın dili birdir insan sevince
Bir umut götürür karanlıkları
Dudaklar susar da gözler konuşur
Yüksek tepelerde görünmek ne güzel
Dalgalar vuruyor kayalarda ki yeşil yosunlara
Sevdana bakarak gülümser gibisin

Yüreğinize sağlık,hissedilerek ne güzel yazmış gül kokan kalem…Sevgi ve selamlarımla can şaire


dost46 tarafından 7/28/2013 12:29:34 PM zamanında düzenlenmiştir.

Huzur sokağın sakini olabilmeli hem sevilen hem seven. Mesaj içtenlikliydi ,güzeldi

karşılıklı sevgi saygı oldumu
huzurda olur mutlulukta