Diz çöktüler bitimsiz aşkımıza tanrılar
Ocak ayında bindokuzyüzyetmişbirin
Günlerden doyumsuz bir Pazar
Uğultularla okşarken acımasızca
Fırtınalar yarı dökük tahtalarını ahşap evin
,Geldin..Üzerinde bembeyaz gelinliğin !!

Hatırlarmısın aşk kokan gecenin koynunda
Ne kadar çabuk geçti saniyeler
Mutluluk notalarının en güzeli dudaklarımızda
Bir ıslık tutturmuştuk titrek mi titrek
İlk heyacan ve ürkekliğe ömrümüz güler
Söylenir şarkılar dilekler çekilir
Yüzümüz güler hamiledir kadınım
Sonra bir kış gecesinde
Durdular el pençe divan
Oğlumuz gelince dünyaya
Tüm suskunluğu ile tanrıçalar

Sonra günler günler sonra değişti şarkımız
Bitimsiz aşkımızda el bebek gül bebek
Olgunlaşı verdi ikinci meyvemiz
Alem hayran,alem sevinçli gelince kızımız
Mutluluklarla doldu ellerimiz

Sonra al gülüm ver gülüm akıp gidiverdi
Bazen tatlı bazen acı günlerin
Ve acımasız ayrılık apansızın geliverdi
Boynu bükük selvinin artkasında
Kanadı kırık güvercinin
Ağladılar peşinden babamız neden gitti diye
Biri oğlan biri kız
Mahzunlaştı yumuk küçük ilko
Hüzün doldu gözleri küçük reisin

Bu ayrılıklarda büyüyecek aşkımız tomar tomar
Bırak her gün tutuşalım daha büyüsün hasretimiz
Varsın daha çok olsun özlemimiz kucak kucak
Daha imrenilir,daha doyumsuz olsun sevgimiz
Ve hiç yaşanmamış olsun yeryüzünde
Bizim büyük bitimsiz aşkımız

Parçamsın ruhumsun beni bütünleyen
Zeytin gözlü Varol’um ve yumuk güzelim Yeşim’im
Ve aşkımızın üçüncü meyvesi görünmeyen
Karnında tepinen duran oğlan mı,kız mı ne dersin

Ninnilerini eksik etme karnındakine şimdiden
Ve düşünme şu eksik bu eksik diye bir tanem
Nasıl bakarım diye tasalanma ,üzülme sakın
Mamasını yedirir,bezlerini yıkar başını beklerim
Asker babasının gelmesi çok yakın ..

Şimdi ellerin havaya uzanmalı
Gözlerin ha geldi ha gelecek diye yollarda olmalı
Bak şarkılar plaklarda , güzel ve neşeli bu gün
Aşkımız bir ömür öyle kalmalı
Ve her gün durmadan davul zurna; dernek düğün..

Uzanıver şöylekadınım,yum gözlerini
Düşün yaşanacak doyumsuz günlerimizi
Ve sonra öp iki nadide çiçeğimizi
Şimdiden sev doğacak olan şans ve uğur bebeğimizi..

3.Mayıs.1980
Ankara – Mamak 1.Telsiz Bölüğü
( O günde duygulara mağlup bir asker babanın yazdığı şiir aynen aktarılmıştır)