Korkuyorum
Birgün öylece ölüp gitmekten korkuyorum
Ölüm değil de beni korkutan
Boşuna yaşamış olmaktan korkuyorum

Bakıyorum etrafıma birsürü insan
Hepsi de önemli zatlar sorsan
Ama kaçı bıkmış yaşamaktan
Kaçı hâlâ beklentiler içinde hayattan

O da değil mesele
Ölüp gideceğiz günün birinde
Ne adımız kalacak hafızalarda
Ne yaptıklarımız
Unutulmaktan değil de
Başından beri hiç hatırlanmamış olmaktan korkuyorum

Bir rüya gördüm dün gece
Ölümün kıyısında yalvarıyordum hayata
"Hâlâ yapmak istediklerim, hayallerim var oysa"
Ama ölüm yaklaşırken ağır adımlarla
Kulak asmadı bile laflarıma

Dondum kaldım yerimde
Rüya mı gerçek mi
Tanrım bu ne tür bir bilmece
Geleceğimdi o benim
Tüm bunları değiştirmekse yalnızca benim ellerimde

Sonra düşündüm
Günün birinde anlatacak bir hikayem olmalıydı
İnsanlar adımı unutsalar da
Yaptıklarım her dönem hatırlanmalıydı
Başarısız da olsam
Günün birinde anlatacak bir hikayem olacaktı

Peki ya sen..
Boşu boşuna mı yaşayacaksın
Yoksa kendi muhteşem hikayeni mi yazacaksın?
Bilirsin
Hikayeler mutlu sonla biterler
Tüm karakterler kahraman olarak hayalleri süslerler