Yazdığın mektupları üzülerek okudum
Her satırında yine bana sitem etmişsin
Bilemezsin gönlümde ne elemler dokudum
Anladım bu limandan sende çekip gitmişsin

Her biri destan gibi oku oku bitmiyor
İki sözün birinde beni dışa itmişsin
Tüketti aşkın beni artık gücüm yetmiyor
Vebalimi alarak cürümlere batmışsın

Yüce Rabbim şahitken sana olan sevdama
Buruşturmuş aşkımı bir kenara atmışsın
Sanki delil sunmuşsun yürekte ki davama
Son mektubun içine birde resim katmışsın

Gözlerim daldı resme nehir gibi çağladım
Senin olduğun yeri kor ateşe tutmuşsun
Baktıkça yanan yere aşkımıza ağladım
Ettiğin yeminleri nede kolay yutmuşsun

Bir Allaha bir sana eğerken ben boynumu
Sen sevdamı değil de demek zehri tatmışsın
Ben yalnız senin için boş koyarken koynumu
Sen yâd eller koynunda sevdamızı satmışsın

Sayende doldu heybem dertlerim yığın yığın
Ben böyle ağladıkça sanma sen güleceksin
İstersen bin tövbe et ister Rahmana sığın
Ahım var ellerinde aşkımla öleceksin