Acımasızım biliyorum ama hiç kimse sormuyor acına sızan neydi diye.
Farkındayım kendimin hemde hiç olmadığım kadar . . .
Günün birinde masadaki tabağım eksilecek, bardağımdaki çayım soğuyacak.
Biliyorum hiç kimse sormayacak nereye gidiyorsun diye.
Kendimi yeniden kalabalık etmenin çaresini arayacağım.
Çünkü yalnızlık çok yordu beni, kendimle dahi konuşamıyorum.
Dilim yüreğime saplanmış, ağzımın içinde varlığını hissetmiyorum.
Bir konuşan kalemim var onu da üç beş kuruşa temin ediyorum.
Kaliteli bir yalnızlık yaşamıyorum yani.
Öyle arada bir çıkıyor hadi bugün birşeyler yapalım diyen onların tabiriyle dost sandıklarım.
Evet dost, şarap tadında yıllandıkça yılanlaşan dostlarım.
Sırtını dayadığında tenime dişlerini geçiren dostlarım.
İşte halim bundan ibaret, herşeyim var aslında hemde fazlasıyla
ama henüz senin eline su dökecek birine rastlamadım sevgilim.
Bana ağır kanamalı şiirler bıraktığından beri "bitti" dediğin aşkın son virajından dönüyorum omuzlarımın sana bakan yüzünü.
Içimde nerden geldiğini bilmediğim tarifsiz bir sızı. . .
Gidiş yolun göz çukurlarıma düşmüştü oysa.

Bilmiyorum şimdi hangi göğsün volkanında eritiyorsun buzulunu.
Ben, ben gelmiyor muyum aklına.
Öpiyim’de geçsin tesellisine alışmış tenimde başkalarının dudak izleri narkoz izleri yaratıyor.
Sığındığım hiç bir göğüs boşluğunun kalp atışlarını hissetmiyorum.
Hâlâ kanatılmayı bekleyen yaralarım var.
Hadi gel dadan yaşlarımın ıslaklığına.
Ellerini sür yüzümün sana bakan yanlarına.
Parmakla gösterilecek kadar derin ve büyük izler bırakıyorsun bende.
Evet oydu diyorum!
Beni içinden çıkarıp içimi içinde kanatan, oydu kanlım benim.
Yanlış anlamayın töre cinayeti falan değildi.
Annemin yastık altında sakladığı umutlarla beslerdim onu babamın tembihleriyle sustururdum gitmek zorunda olma yalanlarını
Ama olmadı!
Ben notası bozuk şarkıların en can alıcı nakaratlarını üzerime ez geç diye yalvarırken, sen beni içinden es geçtin

Yine de unutma.
Olmayan camilerime ezan sesi yapmışsam seni, hemde sana rağmen aptallığımdan deil inancıma olan sadakatimdendir.

GÖKHAN SARI